Nowomiejski tryptyk na spotkaniu w muzeum

Późnogotycki tryptyk, co jest bardzo prawdopodobne, że w nowomiejskim kościele znajdował się od początku.
— Było tak aż do lat 90-tych XX wieku, do czasu formowania nowej diecezji toruńskiej. Wówczas, najpewniej decyzją ówczesnego biskupa przeniesiono tryptyk do nowo powstałego Seminarium Duchownego w Toruniu. W tamtejszej kaplicy tryptyk pełnił funkcję głównej nastawy ołtarzowej. W czerwcu 2018 roku obiekt został przekazany do Muzeum Diecezjalnego w Toruniu — wyjaśnia Wiktor Binnebesel, prelegent spotkania zatytułowanego Późnogotycki Tryptyk z Nowego Miasta Lubawskiego – nowe rozpoznanie. — Po przeprowadzeniu analizy stylistycznej wskazano argumenty za powiązaniem nowomiejskiego tryptyku z warsztatami toruńskimi i datowaniem go na drugą dekadę XVI wieku — dodaje.
Nie wiadomo do końca, czy tryptyk nie byłby do dnia dzisiejszego w kaplicy seminaryjnej, ale o przeniesieniu w czerwcu 2018 roku zabytku do Muzeum Diecezjalnego zadecydowały zauważalne zmiany w strukturze tryptyku poprzez umieszczenie go w otoczeniu niesprzyjającego mikroklimatu.
Obecnie nowomiejski tryptyk, po dokonaniu zabiegów konserwatorskich, znajduje się w wręcz olśniewającym stanie. — Jest to jeden z najbardziej podziwianych eksponatów naszego muzeum — uważa mgr Paulina Piotrowska – Górzkowska, nowomieszczanka z Katedry Historii Sztuki i Kultury UMK w Toruniu.
POSTACIE NA TRYPTYKU
W skrzyni korpusu znajdują się trzy rzeźby. Pośrodku stoi ukoronowana Madonna z Dzieciątkiem, po lewej św. Anna, po prawej, najprawdopodobniej jest św. Marta, siostry Łazarza. Na awersach skrzydeł umieszczone są reliefowe przedstawienia: św. Katarzyny na lewym oraz św. Barbary na prawym. Rewersy skrzydeł są malowane. Na lewym przedstawiono św. Bartłomieja, na prawym św. Tomasza.
Stanisław R. Ulatowski