Odwieczny nowomiejski cmentarz
2018-10-31 22:21:40(ost. akt: 2018-10-31 22:25:49)
Dzień Wszystkich Świętych spędzamy w zadumie nad grobami naszych najbliższych. W tym czasie nasze myśli są z tymi, którzy już "przeszli na tamtą stronę". Warto więc choć w skrócie przypomnieć historię cmentarza w Nowym Mieście, gdzie zachowało się kilkadziesiąt nagrobków o cechach zabytków, kaplica i ciekawa architektonicznie główna brama.
Historia nowomiejskiego cmentarza parafialnego, który położony jest niedaleko od centrum miasta, sięga 1850 roku. Jego powierzchnia na przestrzeni lat ulegała zmianom. Miejsce pochówku powiększono w okresie międzywojennym oraz po 1945 roku. Nekropolia ma zachowany układ alejowo- kwaterowy i jest na niej przynajmniej kilkadziesiąt nagrobków o wartościach historycznych i artystycznych. Najstarsze z nich pochodzą z lat 1853 — 1880 i z początku XX wieku, a powstały w latach 1906 do 1915.
Kostnica z kaplicami
W 1948 roku w granice cmentarza parafialnego została włączona część cmentarza ewangelickiego, która nieczynna była od końca drugiej wojny światowej. Budowlą, która dopełnia obraz architektoniczny starego cmentarza jest murowana, neoklasycystyczna kostnica z przyległymi kaplicami grobowymi. Cmentarz jest częściowo otoczony jest murem z bramą główną z początku XX wieku.
W 1948 roku w granice cmentarza parafialnego została włączona część cmentarza ewangelickiego, która nieczynna była od końca drugiej wojny światowej. Budowlą, która dopełnia obraz architektoniczny starego cmentarza jest murowana, neoklasycystyczna kostnica z przyległymi kaplicami grobowymi. Cmentarz jest częściowo otoczony jest murem z bramą główną z początku XX wieku.
Epitafium Wolwerańskiej
Chyba najstarszym elementem, który zachował się na cmentarnym terenie, jest tablica z piaskowca z wykutą datą 10 maja 1649 roku, kiedy to „w Bogu zasnęła na wieki świętej pamięci zacna i szanowana pani Anna Wolwerańska w wieku 19 lat”. Epitafium jest obecnie zamocowane pod fragmentem ceglanej budowli, tuż przy wejściu na cmentarz od południowej strony.
Chyba najstarszym elementem, który zachował się na cmentarnym terenie, jest tablica z piaskowca z wykutą datą 10 maja 1649 roku, kiedy to „w Bogu zasnęła na wieki świętej pamięci zacna i szanowana pani Anna Wolwerańska w wieku 19 lat”. Epitafium jest obecnie zamocowane pod fragmentem ceglanej budowli, tuż przy wejściu na cmentarz od południowej strony.
Spoczywają zacni ludzie
Na nowomiejskim cmentarzu znalazło miejsce wiecznego spoczynku wielu zacnych mieszkańców Nowego Miasta i okolic. Wśród nich można wymienić ojca Walentego Binkowskiego, ostatniego prowincjała klasztoru w Łąkach, księdza Klemensa Pape, Alfonsa Mechlina oraz Stefana Rejewskiego, proboszczów parafii św. Tomasza, generała Mikołaja Waraksiewicza, zasłużonego w walkach o niepodległość Rzeczypospolitej, Juliusza Lange, pierwszego dyrektora nowomiejskiego liceum po odzyskaniu niepodległości czy Bolesława Jentkiewicza, działacza społecznego, kupca i prezesa wielu znaczących organizacji w przedwojennym Nowym Mieście. ul
Na nowomiejskim cmentarzu znalazło miejsce wiecznego spoczynku wielu zacnych mieszkańców Nowego Miasta i okolic. Wśród nich można wymienić ojca Walentego Binkowskiego, ostatniego prowincjała klasztoru w Łąkach, księdza Klemensa Pape, Alfonsa Mechlina oraz Stefana Rejewskiego, proboszczów parafii św. Tomasza, generała Mikołaja Waraksiewicza, zasłużonego w walkach o niepodległość Rzeczypospolitej, Juliusza Lange, pierwszego dyrektora nowomiejskiego liceum po odzyskaniu niepodległości czy Bolesława Jentkiewicza, działacza społecznego, kupca i prezesa wielu znaczących organizacji w przedwojennym Nowym Mieście. ul
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zaloguj się lub wejdź przez